วันที่ 22 มิถุนายน 2558
วันนี้ มีเด็กชายเต้ (นามสมมุติ) น้องพึ่งหยุดร้องไห้เวลามาเรียน มาสัปดาห์นี้ ผู้ปกครองมาส่งน้องไม่ร้องไห้แล้ว และความซนก็เข้ามาแทนที่ เหมือนจะคุยรู้เรื่องแต่ก็ไม่เข้าใจว่าที่คุณครูพูดไปน้องเข้าใจไหม น้องชอบเดินเลาะไปไหนมาไหน ชอบไปเปิดก็อกน้ำเล่น เวลาคุณครูเรียกให้เข้าห้อง น้องก็เฉย ทำเป็นไม่สนใจ แต่น้องเป็นเด็กช่างพูดช่างคุยไงค่ะ คุณครูเลยเข้าใจว่าน้องน่าจะเข้าใจอะไรง่ายๆ พอคุณครูเรียกไม่มา คุณครูก็ไปจูงมือเพื่อให้เข้าห้อง น้องก็ฝืนเราไม่ยอมเข้าห้อง พอคุณครูดึงแขนอีกรอบน้องกลับร้องไห้ อ้าว!ทำไมเป็นซะงั้นหล่ะ คุณครูตั้งคำถามกับตัวเอง เป็นอาการแบบนี้ทั้งวันจนเลิกเรียน แกไม่ยอมนั่งไม่ยอมนิ่ง กรณีเช่นนี้ดิฉันไม่ออกเลยวันนี้ว่าจะแก้ปัญหาอย่างไร พรุ่งนี้ลองวิธีนี้ดีกว่า
วันที่ 23 มิถุนายน 2558
วันนี้ เมื่อน้องเต้มาถึงศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ก็ทักทายคุณครู "สวัสดีครับ" แล้วก็เดินๆๆๆ คุณครูจึงพูดว่า "น้องเต้มานั่งก่อนรอเพื่อนๆมาเยอะแล้วคุณครูจะพาไปสนามเด็กเล่น" น้องเต้มองหน้าคุณครูแล้วเดินหนี คุณครูก็เลยปล่อยน้องไปก่อนเพราะต้องต้อนรับเด็กคนอื่นๆอีก พอเด็กๆมาจนครบแล้ว คุณครูก็พาไปสนามเด็กเล่น น้องก็เล่นแรงนะ คุณครูก็บอก "น้องเต้เบาๆลูก" น้องมองหน้าคุณครูแล้วเล่นต่อโดยไม่สนใจคำพูดใดๆของคุณครู สักพักน้องก็วิ่งไปด้านหลังห้องไปเปิดน้ำล้างมือ คุณครูก็เดินตามไปดูห่าง ปรากฏว่า น้องเล่นน้ำเอามืออุดก๊อกน้ำเพื่อให้น้ำกระเด็นใส่สนุกสนานมาก คุณครูก็เลยเดินเข้ามาพูดกับน้องว่า "น้องเต้เล่นน้ำทำไม เห็นไหมค่ะเปียกหมดเลย หลายรอบแล้วนะน้องเต้ วันนี้ต้องทำโทษกันหน่อยหล่ะ" พูดเสร็จคุณครูก็ไปหยิบไม้บรรทัดตีลงที่ฝ่ามือ น้องร้องไห้เสียงดังมาก คุณครูก็บอกกับน้องว่า "คราวหน้าน้องเต้ไม่มาเปิดก๊อกน้ำเล่นอีกแล้วนะ ถ้าน้องเต้มาเล่นอีกคุณครูจะทำโทษแบบนี้อีก เข้าใจไหมค่ะ" น้องพยักหน้าตอบรับ ผลที่ออกมาคือ ในวันนี้น้องเต้ไม่ไปเปิดก๊อกน้ำ ไม่เดินไปไหนมาไหนตามชอบใจอีกเลย ได้ผลค่ะ แสดงว่าที่บ้านน้องไม่เคยทำโทษเลย
วันที่ 24 มิถุนายน 2558
วันนี้ มีเหตุการณ์เดิมๆเกิดขึ้นเช่น ผู้ปกครองที่ไม่ค่อยมาส่งลูกเพราะลูกร้องไห้ คุณครูก็ตัดสินใจพูดแบบเด็ดขาดว่า "ถ้ากลัวลูกร้องไห้ก็ไม่ต้องเอามาก็ได้นะค่ะ" รีบตอบใหญ่เลยกลัวคุณครูจะไม่รับ "เอามาค่ะ จะเอาน้องมาเรียนที่นี่หล่ะค่ะ" วันนี้แก้ปัญหาง่ายหน่อย สุดท้ายผู้ปกครองก็รีบปล่อยลูกให้ครู
วันที่ 25 มิถุนายน 2558
วันนี้ ช่วงเช้าคุณครูกำลังรับเด็กๆ ก็ปัญหาเด็กดื้อค่ะ ชอบวิ่งหยอกล้อกัน คุณครูก็คอยปรามว่า "อย่าวิ่งนะลูกเดี๋ยวชนกัน" เผลอแป๊บเดียว ชนแล้วค่ะ ร้องไห้ทั้งคู่ คุณครูก็เลยจับทั้งคู่มาถาม "เมื่อตะกี้คุณครูเตือนแล้วใช่หรือไม่ค่ะ ว่าไม่ให้วิ่งเดี๋ยวชนกัน ใช่ไหมลูก" ทั้งสองตอบว่า "ใช่ครับ"คุณครูถามต่อค่ะ "แล้วทำไมยังวิ่งหล่ะค่ะ ถ้าพูดไม่ฟังแบบนี้ คุณครูจะทำโทษแล้วนะ" คุณครูเอาเก้าอี้ตัวใหญ่มา 2 ตัว ให้เด็กทั้งสองคนขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ เป็นเวลา 20 นาที ทั้งยืนทั้งร้องไห้ แล้วก็เรียกเพื่อนๆ ทั้งหมดมายืนฟังด้วยกัน คุณครูพูดว่า "เห็นไหมค่ะเด็กๆ นี่เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี เด็กๆควรเอาแบบอย่างไหมค่ะ" เด็กๆตอบว่า "ไม่ค่ะ ไม่ครับ" คุณครูตอบว่า "เก่งมากค่ะ เพราะฉะนั้นเรามาสัญญากันนะค่ะ ว่าจะไม่วิ่งหยอกล้อกันในห้องเรียนอีก ตกลงไหมค่ะ" เด็กๆพากันตอบ "ตกลงค่ะ ตกลงครับ" หลังจากทำโทษเสร็จแล้วเด็กๆทุกคนไม่มีใครกล้าวิ่งอีกเลย เพราะกลัวจะได้ยืนบนเก้าอี้ ผลตอบรับดีเช่นกันนะค่ะวันนี้
วันที่ 26 มิถุนายน 2558
วันนี้ ผู้ปกครองก็พากันมาส่งลูกตามปกติ และมีผู้ปกครองใจดี นำขนมมาแจกเด็กๆด้วย "ขอบคุณนะค่ะ" ปัญหาวันนี้มีเด็กหญิงที่มาเรียนตั้งแต่ปีที่ผ่านมาจนบัดนี้เธอไม่ชอบไปห้องน้ำ ฉี่รดกางเกงทุกวัน ไม่บอกคุณครู คุณครูทำโทษแล้วก็เหมือนเดิม พูดทุกวัน คุณครูก็พยามยามพาไปให้แกรู้จัก พอวันไหนคุณครูเผลอไม่พาไปเด็กก็ฉี่รดกางเกงอีก วันนี้คุณครูตัดสินใจทำเป็นว่าเอาขังห้องน้ำ แต่เปิดประตูแง้มๆไว้นิดนึง ผลปรากฏว่าเด็กสะอื้นไม่เสียงดัง และถึงแม้ว่าประตูจะแง้มอยู่เด็กก็ไม่เปิด คุณครูแอบดูสักพัก เห็นว่าเด็กนิ่งๆ ก็เลยเปิดประตูออกดู กรกฎว่า เด็กหยุดร้องแล้วยืนเฉยๆ คุณครูพูดว่า "จำเอาไว้นะลูกนี่คือห้องน้ำ เวลาหนูปวดฉี่ ให้หนูมาฉี่ในห้องน้ำนะค่ะ" ไม่ตอบรับใดๆค่ะ เด็กไม่พูดอะไร หลังจากทำโทษเสร็จไปรับประทานอาหารเด็กก็นั่งฉี่อีกรอบ สรุปแล้ววันนี้แก้ปัญหายังไม่ได้ค่ะ สัปดาห์หน้าลองหาวิธีใหม่นะค่ะ เพราะทดสอบหลายวิธีแล้วเด็กก็ยังเป็นเหมือนเดิม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น